موسیقی امپرسیونیسم ارتباطی با هنر تصویری امپرسیونیست دارد. محوریت هر دو جنبش در فرانسه بود و بر دیدگاه و احساسات نسبت به اشکال سنتی تأکید داشتند. در جایی که نقاشان امپرسیونیست مانند کلود مونه ، ادوارد مانه ، پیر آگوست رنوار و ادگار دگا از ضربات قلم موی گسترده و چشم انداز مبهم برای انتقال احساسات استفاده می کردند ، آهنگسازان امپرسیونیست مانند دبوسی ، راول ، اوتورینو رسپی و اریک ساتی از مقیاس های تمام تن ، مقیاس های پناتاتونیک ، و حرکت موازی برای تأکید بر جو و نمادگرایی موسیقی. با این وجود ، در نهایت ، هم امپرسیونیسم تصویری و هم موسیقی بیشتر از منتقدان واقعی ، تصورات منتقدان بودند.
فهرست مطالب
- امپرسیونیسم در موسیقی چیست؟
- تاریخچه مختصری از امپرسیونیسم در موسیقی
- آهنگسازان برجسته امپرسیونیست کدامند؟
- معرفی ویژگی‌های امپرسیونیسم در موسیقی
- سخن پایانی و سوالات متداول
امپرسیونیسم در موسیقی چیست؟
در دنیای موسیقی کلاسیک ، امپرسیونیسم به سبکی اطلاق می شود که با استفاده از تن ، ارکستراسیون و مفاهیم هارمونیک مترقی ، حال و هوا را جستجو می کند. امپرسیونیسم از اواخر موسیقی رمانتیک اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم شکل گرفت. این معمولاً با آهنگسازان فرانسوی کلود دبوسی و موریس راول در ارتباط است ، گرچه هیچ یک از این اصطلاحات برای توصیف آثار خود استفاده نکردند. البته برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید مقاله گام در موسیقی چیست را بخوانید.
موسیقی امپرسیونیسم ارتباطی با هنر تصویری امپرسیونیست دارد. محوریت هر دو جنبش در فرانسه بود و بر دیدگاه و احساسات نسبت به اشکال سنتی تأکید داشتند. در جایی که نقاشان امپرسیونیست مانند کلود مونه ، ادوارد مانه ، پیر آگوست رنوار و ادگار دگا از ضربات قلم موی گسترده و چشم انداز مبهم برای انتقال احساسات استفاده می کردند ، آهنگسازان امپرسیونیست مانند دبوسی ، راول ، اوتورینو رسپی و اریک ساتی از مقیاس های تمام تن ، مقیاس های پناتاتونیک ، و حرکت موازی برای تأکید بر جو و نمادگرایی موسیقی. با این وجود ، در نهایت ، هم امپرسیونیسم تصویری و هم موسیقی بیشتر از منتقدان واقعی ، تصورات منتقدان بودند.
تاریخچه مختصری از امپرسیونیسم در موسیقی
دوران امپرسیونیسم از اواخر دهه ۱۸۰۰ آغاز شد. در این مدت ، موریس راول (متولد ۱۸۷۵) دانشجوی موسیقی کنسرواتوار پاریس بود و کلود دبوسی (متولد ۱۸۶۲) به عنوان آهنگساز حرفه ای شروع به کار کرد.دبوسی ، که واژه “امپرسیونیسم” را به شدت تحقیر می کرد ، اولین کسی بود که با شعر سمفونیک Prélude à l’après-midi d’un faune (مقدمه بعد از ظهر یک روز) مخاطبان را شوکه کرد. در این قطعه کوتاه از نقوش چندگانه ، به سبک شعرهای آهنگی از برلیوز و متن های برجسته از ریچارد واگنر ، استفاده شده است.دبوسی همچنین از مقیاس های رنگی که یکی دیگر از تکنیک های مورد تحسین وی در موسیقی واگنر است ، به طرز قابل توجهی استفاده کرد.
- بیشتر بخوانید، بیشتر بدانید: بررسی بهترین ساز برای شروع یادگیری بزرگسالان
این رنگ گرایی ، همراه با مقیاس های کاملاً لحن و تنبل های غیرمعمول ، به جدا شدن مقدمه دبوسی از سایر موسیقی های آن زمان کمک کرد. دیگر قطعات برجسته ارکسترال دبوسی ، مانند La mer (1905) ، از قالب استاندارد سمفونی که هنوز توسط معاصران مانند گوستاو مالر و رالف وان ویلیامز تمرین می شد ، دوری جست. البته برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید مقاله تئوری موسیقی چیست را بخوانید.
موریس راول نسبت به دبوسی به اشکال کلاسیک وفادارتر بود ، اما با این وجود وی برای کنسرواتوار پاریس با محافظه کاری بسیار رادیکال قلمداد می شد. راول در اصل نام خود را از طریق موسیقی پیانو ، از جمله Pavane pour une infante défunt در ۱۸۹۹ و Gaspard de la nuit در ۱۹۰۸ ، و کوارتت زهی خود در ۱۹۰۵ مطرح کرد. وی بیشتر به خاطر کارهای ارکسترال وی از جمله بولرو (۱۹۲۸) و اقتباس ارکسترال از تصاویر موسورگسکی در یک نمایشگاه (۱۹۲۲) برای مخاطبان کلاسیک شناخته شده است. البته برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید مقاله آموزش هارمونی در موسیقی را بخوانید.
امپرسیونیسم در موسیقی
امپرسیونیسم در موسیقی توسط کلود دبوسی آهنگساز فرانسوی در پایان قرن نوزدهم به همگان معرفی شد. این اصطلاح که در ارتباط با موسیقی تا حدی مبهم است،اما با نقاشی فرانسوی همزمان معرفی شد. امپرسیونیسم یک اصطلاح فلسفی و زیبایی شناختی است که از نقاشی فرانسوی اواخر قرن نوزدهم کلود مونه و تابلوی طلوع خورشید او وام گرفته شده است.جالب است که می گویند خود دبوسی امپرسیون را دوست نداشت. امپرسیونیسم در موسیقی جنبشی بود در میان آهنگسازان موسیقی کلاسیک غربی عمدتاً در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ که موسیقی آن بر حال و هوا و فضا متمرکز بود و به جای تصویر دقیق، حالات و احساسات برانگیخته شده توسط قطعه را منتقل می کرد.
- بیشتر بخوانید، بیشتر بدانید: سمپل ریت، بیت ریت و عمق بیت به چه معناست
نقاشان امپرسیونیست از رنگ‌های کاملا متضاد، تأثیر نور بر روی یک شی، پیش‌زمینه و پس‌زمینه تار، پرسپکتیو مسطح، و غیره استفاده می‌کنند، تا توجه بیننده را بر برداشت کلی متمرکز کند و در موسیقی امپرسیون نیز چنین است.هارمونی ایستا، تأکید بر حجم صدایی که تأثیر متقابل درخشانی از رنگ ها ایجاد می کند، ملودی هایی که فاقد حرکت جهت دار هستند، ملودی های مبهم یا جایگزین و اجتناب از فرم موسیقی سنتی عناصری هستند که این نوع موسیقی را تعریف می کنند. امپرسیونیسم را می توان واکنشی در برابر رمانتیسیسم دانست که حرکت رو به جلو و پیشروی های هارمونیک استاندارد را مختل کرد. آهنگساز دیگری که اغلب با این سبک شناخته می شود موریس راول است. از قطعات امپرسیونیستی در موسیقی های قبل تر میتوان به کارهای فردریک شوپن، فرانتس لیست و ریچارد واگنر و در موسیقی آهنگسازان بعدی به چارلز آیوز، بلا بارتوک و جورج گرشوین اشاره کرد. البته برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید مقاله سبک های موسیقی را بخوانید.
بارزترین ویژگی در موسیقی امپرسیون استفاده از رنگ یا در اصطلاح موسیقی، تِمبر است که از طریق هارمونیک‌ها و ارکستراسیون‌های مختلف برای برانگیختن احساسات و ایجاد فضا استفاده می‌شود.
آهنگسازان برجسته امپرسیونیست کدامند؟
- کلود دبوسی
- موریس راول
- ارنست فانلی
- فردریک دلیوس
- اریک ساتی
- اوتاوینو رسفیگی
- رالف وان ویلیامز
جالب است که در حالی که دبوسی اغلب به عنوان امپرسیونیست شناخته می شود، اما این برچسب را رد کرد. حتی راول از این نام ناراحت بود که می‌گفت نمی‌توان آن را دقیقاً روی موسیقی اعمال کرد. درباره اسامی خواننده های مرد ترکیه بیشتر بدانید.
معرفی ویژگی‌های امپرسیونیسم در موسیقی
امپرسیونیسم در موسیقی به دلیل ویژگی های متعدد شناخته شده است ، از جمله:
- رد ساختار سنتی: آهنگسازان امپرسیونیست زمان کمی را صرف تقلید از فرمهای ساختاری تیتانهایی مانند موتزارت ، بتهوون و برامس کردند. به ویژه دبیسی بر تعامل بین نقوش و پرچم های کوتاه تمرکز داشت. راول احترام نسبتاً بیشتری نسبت به فرم گرایی نشان داد ، همانطور که دانش آموزش رالف واگن ویلیامز نیز چنین کرد. هنوز هیچ یک از این آهنگسازان سخت گیرانه به اشکال سنتی پایبند نبودند.
- هارمونی پیشرونده: موسیقی امپرسیونیستی از مقیاس های رنگی ، مقیاس های پناتاتونیک ، مقیاس های کل لحن و شکوفایی های کوتاه بی عاطفه استفاده می کند. این فنون کاملاً رادیکال نبودند. قرن نوزدهم از آهنگسازانی چون شوپن ، لیست و بیش از همه واگنر سابقه داشت. هنوز هم ، پذیرفتن مقیاس کامل چنین مفاهیم هارمونیکی یک گام جسورانه به جلو در نظر گرفته شد.
- تأکید بر جو و خلق و خوی: آهنگسازان امپرسیونیست به دلیل آزمایش خلق و خوی احساسی و جو ، به آزمایش آزمایش پتانسیل ساختاری و سازهای ارکسترال مشهور هستند. برخی از قطعات امپرسیونیست شعرهای لحنی هستند که روایت ها را بیان می کنند ، اما برخی دیگر به سادگی احساسات عمومی را برمی انگیزند.
۶ قطعه برجسته امپرسیونیست
بسیاری از آثار امپرسیونیست جز vital حیاتی موسیقی سنتی کلاسیک هستند.
مجموعه برگاماسک توسط کلود دبوسی: مجموعه پیانوی ۱۸۹۰ که انتقال دبوسی به امپرسیونیسم را آغاز می کند و اغلب با بخشی معروف به “Clair de lune” مشهور است. دبوسی ادامه تجدید نظر در مجموعه را تا سال ۱۹۰۵ ادامه داد.
Prélude à l’après-midi d’un faune توسط دبوسی: یک شعر سمفونیک که از تنبل غیرمعمول و لحن معلق برای ایجاد روحیه استفاده می کند. این قطعه تأثیر شدیدی از جانب ریچارد واگنر و فردریک شوپن نشان داد ، با این وجود زبان موسیقی را برای همه خود بنا نهاد.
Trois poèmes de Mallarmé از موریس راول: مجموعه ای از آهنگ های هنری براساس شعر استفان مالارمه. این قطعه به دلیل اختصار و تعامل غیرمعمول بین سازها مشهور است.
Daphnis et Chloé اثر موریس راول: باله یک ساعته که تسلط راول بر ارکستر سمفونیک را به نمایش می گذارد. تن ، بافت و پویایی او از گروه خود به هم زنی تبدیل شد به نقطه لمسی برای ارکستراسیون قرن بیستم.
La Péri از پل دوکاس: اگرچه مشهورترین شعر لحن دوران عاشقانه اش “شاگرد جادوگر” است (قطعه سنگ بنای “دیانت دیوانه”) ، پل دوکاس در اواخر کار خود امپرسیونیسم را کشف کرد. این باله سال ۱۹۱۲ بیشتر از آثار دبوسی و راول برنامه ای است ، اما از رویکردهای مشابه برای تن و هماهنگی استفاده می کند.
درباره شنیدن اولین فاخته در بهار توسط فردریک دلیوس: در حالی که امپرسیونیسم بیشترین ارتباط را با فرانسه دارد ، دلیوس انگلیسی با شکل گرفتن از موفقیت تجاری برخوردار شد. این قطعه آغاز همکاری طولانی با رهبر ارکستر توماس بیچام و کلمبیا رکوردز بود.
سخن پایانی
شما در این مقاله با امپرسیونیسم در موسیقی آشنا شدید. همچنین از ویژگی های آنها آگاه شدید. اگر سوال یا نظری دارید آن را در کامنت مطرح کنید تا در اسرع وقت توسط ما جواب داده شود.
سوالات متداول
نقاشی در فضای باز به جای استودیو، تاکید بر لحظه و تمایل به سمت مناظر و صحنه های آنی، استفاده از رنگ های روشن و ترکیب های باز از ویژگی های مهم سبک امپرسیونیسم است.
به صورت کلی امپرسیونیست ها از تمامی ویژگی های طبیعت استفاده می کردند اما مهم ترین ابزار آنها نور بود. نور خورشید یکی از مهم ترین و جدایی ناپذیرترین اجزای نقاشی های امپرسیونیستی است.
